Patricia hallo lezers, welkom bij mijn blog. deze keer ga ik het hebben over dat ik bijna een jaar op mezelf woon en daarmee even terug reflecteerde naar het afgelopen jaar.
hiervoor zat ik namelijk op een trainingshuis binnen de jeugdhulp. en ik wilde niks liever dan op mezelf. het voelt al alsof het jaren geleden is maar ik woon eigenlijk niet zo lang al op mezelf. ik dacht terug aan het moment dat ik voor het eerst ging klussen in mijn appartement. wat een gedoe het was om van Alphen aan den rijn naar Friesland te reizen. dat ik toen op een opblaas matrasje was blijven slapen in een lege, koude kamer. wat nu mijn mooie slaapkamer met een heerlijk bed is.
ik dacht nog terug dat ik daar lag en er weer gedoe in die groepsapp van het huis was. de meiden waar ik mee woonde waren net aan hun traject begonnen. terwijl ik al bijna klaar was. en hun hadden nog echt heel veel te leren. een van de problemen was, dat ze alle 3 te beroerd waren om schoon te maken. en dan vervolgens geïrriteerd werden wanneer het vies was. alle 3 wilden ze hetzelfde. dat de anderen alles zouden opruimen zodat ze zelf niks hoefde te doen. maar als je 3 van dat soort mensen in een huis zet gebeurd er natuurlijk niks. ik ruimde wel op maar ik ga echt niet anderen hun zooi opruimen. dan probeerde ze toch de schuld op mij te schuiven. ik vertelde hun nooit wat mijn rooster was dus ze wisten nooit wanneer ik thuis was. daardoor gaven ze me vaak de schuld van iets wanneer ik niet thuis was. en kon ik mooi aan de behandelaar van ons pand laten zien dat ik niet thuis was en dus niet schuldig was. tot meer irritatie tussen mij en die meiden.
met elkaar hadden ze ook vaak ruzie. 2 van de meiden stalen namelijk best veel en dan soms ook elkaars spullen. ik zag het al snel aankomen toen de 1e spullen verdwenen en toen heb ik mijn hele inboedel, inclusief keuken gerei in mijn kamer gepropt. mijn kamer was namelijk het enige in het huis wat op slot kon. en dus werd er van mij niks gestolen. ook de koelkast was niet veilig. ik had gespaard voor een mini koelkast met vriesvak om ook daar geen last van te ervaren. maar wat was ik blij als ik weg was van dat gezeik. iedere x dat ik thuiskwam en er was weer wat gesloopt liepen ze meteen naar mij. ‘patricia jij bent handig. kan jij het even maken?( antwoord: nee) waarom niet?( antwoord: ik ben druk) ja ik ben ook druk maar ik wil het gebruiken.( antwoord: dat is niet mijn probleem.) ja het word wel jou probleem wanneer jij het moet gebruiken’.( antwoord: ik hoef het niet te gebruiken dus app gwn de technische dienst en laat me mijn huiswerk doen.) hierna deed ik mijn slaapkamer deur dicht aangezien ik tijdens de ondervraging meteen naar mijn kamer liep.
dat was de enige plek die ik daar had. mijn kamer. de enige plek waar mijn spullen niet werden gejat. zelfs wc papier en tandenborstels waren niet veilig in dat huis. dus ik zat daar zodra ik thuis kwam heel de dag. ik deed mijn taak in het huis savonds wanneer de meiden meestal even weg waren. ik wilde ze echt niet zien want dan was het meteen gezeik. ze deden dit ook bij elkaar dus 1 van de meiden bleef na een tijd volop bij haar vriend slapen.
zodra ik in mijn appartement, in die kale kamer op dat matrasje lag kwam er ook meteen een appje. ‘wie heeft die wc zo vies gemaakt! nu schoonmaken!’ de andere 2 meiden zeiden alle 2 simpelweg dat zij het niet waren en aangezien ik de onzin negeerde kreeg ik weer de schuld. ‘patricia jij moet het schoonmaken.’ ‘en waarom moet ik dat doen?’ ‘jij hebt het vies gemaakt.’ ‘nee hoor’ ‘waarom reageer je dan niet in de groep?’ ‘ik ga niet meer in op deze onzin.’ ‘dat zeg je alleen omdat jij het was en het niet wil schoonmaken.’ ‘luister kind ik zit al sinds gister in Friesland. de begeleider weet dit al. veel succes met je stink wc.’ ik heb daarna lachend me telefoon mooi op stil gezet. ik kan er nog om lachen.
nu ik min eigen plek heb maak ik me geen zorgen dat ze weer mijn spullen stelen of gebruiken achter mijn rug om. ik kom thuis na een lange dag en heb gewoon rust. geen gezeur, luide feestjes of vrienden van huisgenoten die de boel slopen omdat ze onder invloed zijn. mijn huis is ook altijd schoon en netjes. ik heb nu ik op mezelf woon ook geen erge last meer van mijn huisstof mijt allergie. dat vond ik het ergste daar. dat het vies was oké maar ook stoffig waardoor ik constante niesbuien en hoofdpijn had. het was vooral het ergste wanneer ik mijn taak ging doen en de schoonmaak spullen uit de kast haalde. die kast werd nooit schoongemaakt en was zo stoffig dat ik na het terug zetten vaak ook uitslag kreeg.
ik ben nog steeds zo blij met mijn appartementje. ik heb er veel werk voor moeten doen maar het is het echt meer dan waard. en die meiden? ik hoorde dat 1 er uit is gezet omdat ze te vaak betrapt is op het breken van de regels en die andere 2 op een laatste waarschuwing staan. nu dat ik weg was, werd het huis nog viezer. ook kregen ze meer gezeur van de buurt omdat ik normaal nog riep dat het te luid werd bij een feestje en nu gingen ze vrolijk nachten door met politie aan de deur als gevolg. wanneer ik dat hoorde waardeerde ik mijn kleine plekje in Friesland des te meer. en nog steeds wanneer ik binnen kom denk ik altijd: lekker weer thuis. want dit is mijn aller eerste thuis. de 1e plek waar ik me volledig op mijn gemak en veilig voel.
dankje voor het lezen van mijn blog.