Patricia hallo lieve lezers van mijn blog. vandaag ga ik het hebben over deze leeftijdsgrens in de jeugdhulp. en alle rare regels en gevolgen daarvan.
in een vorig blog over financiën kon je al wat lezen over de harde knip in de jeugdhulp met de leeftijd van 18 jaar. geld is ook wel de grootste speler in het verhaal. voor iedere partij die hierin is betrokken. het zit namelijk zo. zodra een jongere 18 word, krijgt de organisatie geen geld meer vanuit de gemeente. de gemeente krijgt weinig geld van de regering. niemand word meer betaald en dan stopt alles gewoon.
je voogd gaat weg wanneer je 18 bent en dan staan jij en je familie er alleen voor. sommige therapieën zijn dan ook te duur om te betalen en dan kan je daar ook niet mee verder. als je er alleen voor staat niet, maar ook niet als jou familie het niet breed heeft. en als jij niet thuis woont? op een groep word je er dan gewoon uitgezet. op je 18e verjaardag. op die dag stopt het geld en dus ook jou verblijf. de groep heeft hier geen keuze in. de wachtlijsten zijn zo lang. er zijn meerdere jongeren die wachten op jou kamer daar.
de wachtlijsten zijn lang omdat door bezuinigingen er ook minder hulp word ingekocht door de gemeentes. er zijn dus doms ook minder hulp organisaties binnen een gemeente omdat er minder plek is. dat kan er ook weer voor zorgen dat de hulp die je nodig hebt, gewoon niet word geboden in jou gemeente. en zo krijg je wat wij noemen een soort postcode loterij. je moet maar hopen dat jou gemeente de zorg bied en als ze het bieden, dat jij het krijgt. een gemeente kan het niet oneindig bieden. maar aan een beperkt aantal. het word dan dus een soort wedstrijdje wie het zieligst is. alleen de zieligste di ede meeste hulp nodig hebben krijgen het. de rest heeft pech.
ik ken meerdere jongeren maar ook ouders die zijn verhuist puur om de hulp bij een andere gemeente te kunnen krijgen. want je krijgt die hulp van die gemeente ook alleen als je daar woont. en al krijg je de hulp, bij de ene gemeente is er meer geld en kan je dus ook betere hulp krijgen dan bij de andere. bijvoorbeeld: ik kreeg hulp vanuit gemeente leiden. daar was kamertraining goed ingekocht. hier in mijn gemeente in Friesland is dat niet zo. dus ben ik blij geen kamer training nodig te hebben hier.
ik woon in Friesland voor 2 hoofdredenen en 1 bij reden. 1: de huur is veel lager hier. 2: er was hier plek. ik was in iedere provincie ingeschreven. in zuid Holland al ruim 2 jaar en nog was er een wachtlijst van 2 jaar. meer dan 4 jaar totaal dus. in Friesland was dat maar 6 maanden. ik kon ook naar Groningen maar persoonlijk ligt Friesland mij meer en bij reden: mijn vriend is een Fries en woont hier dus ook. ik woon niet in dezelfde plaats. maar als je bedenkt dat er eerst 2 provincies tussen ons zaten en ik nu in dezelfde woon. is dat al een hele verbetering.
de studie toeslag hier in deze gemeente is 300 per maand. dit kan je jaarlijks verlengen voor zolang je het nodig hebt. de regels zijn dit jaar wel veranderd dus is het moeilijker dit te krijgen. ik hoop het dit jaar weer te krijgen anders heb ik een probleem….. in leiden is die studie toeslag er ook. maar dat is maar 100 per maand. en voor maximaal 4 jaar. zo een verschil tussen de 2 gemeentes. alleen omdat deze gemeente veel groter is dan leiden en minder mensen heeft. een gemeente krijgt geld voor het oppervlak. en deze gemeente bestaat eigenlijk uit meerdere kleine gemeentes. persoonlijk denk ik dat het beter zou zijn gemeentes geld te geven naar wat ze echt nodig hebben. dus hoeveel inwoners heb je als gemeente? wat hebben die gemiddeld nodig?
helaas maak ik de regels niet en hier loop je met 18 dus ook tegen aan in de hulp. dus je kan mogelijk nergens wonen. geen verdere hulp krijgen of betalen. en dan? voor werk heb je een adres nodig. voor school ook. en als jij nog hulp nodig hebt, kan het zijn dat je niet naar school kan of naar werk. hoe ziet je toekomst er dan uit? al die hulp mogelijk voor niks. zonde. terwijl als er net even iets meer aan je word besteed, kom je er wel. heb je een toekomst. mag jij er ook zijn. kan je gewoon naar school en werken. dan verdient de staat ook nog wat aan je. als dakloze kost je alleen maar geld. of je gaat de uitkering in en dan kost je ook alleen geld. dus op de lange termijn is dit de dure optie. helaas word dat nog steeds niet gezien. dit gebeurd al zeker meer dan 20 jaar. wat zonde.
met het vrijwilligers werk wat ik doe, probeer ik veel punten zoals deze te bespreken. zo vertellen we ook over de big 5. dit zijn 5 voorwaarden waar iemand aan moet voldoen om op zichzelf te kunnen wonen. ongeacht of je uit de jeugdhulp komt of uit een normale situatie. ik hoop dat het ooit nog ten goede veranderd.
dankje voor het lezen van mijn blog.