Hi hallo, dat is even geleden. Ik kreeg kort geleden een schop onder mijn kont, van diegene die dit project aanstuurt. Geheel terecht overigens, ik heb de neiging om van alles even te negeren op het moment dat het teveel is. Desondanks heb ik verantwoordelijkheden en blogs maken voor Geluk(t) hoort daarbij!

Vandaag wil ik het hebben over hoe scheef ik de verhouding vind, in zelfstandigheid tussen jongeren die uit de jeugdzorg komen en jongeren die daar niet mee te maken hebben gehad. Tijdens de nabespreking van onze gastles aan UGent kwam het ter sprake dat wij allemaal gemeen hadden, dat wij op een jonge leeftijd zelfstandig moesten zijn. Ik heb het hier niet over de nuance van jongeren die ook zelfstandig hebben leren zijn, zonder jeugdhulp verlening, dat is niet mijn situatie geweest.

Voor mij leverde het op jonge leeftijd zelfstandiger zijn, in vergelijking met mijn leeftijdsgenoten, vroeger veel frustratie en vooral eenzaamheid. Uit die eenzaamheid kwam vaak ook jaloezie, iets wat ik later pas begreep dat ik dat voelde. Ik vind het soms nog steeds moeilijk om te zien/horen hoeveel ik mis en heb gemist. Tijdens het studeren leek het mij heerlijk om na een dag stage thuis te kunnen komen, aan tafel te kunnen schuiven en je alleen maar bezig hoeven houden met je stage/studie. Dat was voor mij geen realiteit en voor heel veel andere jongeren uit de jeugdhulp verlening ook niet. Vanaf jonge leeftijd ben ik al bezig met prioriteiten stellen en voor mijzelf proberen te zorgen. Heel eerlijk gezegd vind ik dat niet-jeugdzorg jongeren ontzettend lui kunnen zijn en hoop ik dat deze jongeren zich bewuster worden van hun geprivilegieerd leven.

Kijk, zelfstandig zijn kent veel voordelen. Ik weet hoe ik sh*t moet regelen, kan het uitzoeken als ik het niet weet, heb overzicht in wat er in/om het huis gedaan moet worden, heb overzicht in mijn afspraken (meestal hehe), begrijp hoe planningen georganiseerd kunnen worden en kan van niemand afhankelijk zijn. En dat is ook gelijk mijn -misschien ook die van jouw- valkuil… Want al deze redenen betekenen niet dat JIJ dat ook altijd alleen moet doen. Bitterzoet.

In mijn volgende blog ga ik in op zelfstandigheid in je relatie(s) en wat voor impact dat bij mij heeft. Want geloof mij, dat is nogal wat. Tot dan!

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *