Sharon Dag allemaal
Het heeft vandaag 2 betekenissen. Als eerste is het een vriendelijke groet naar jullie toe. Als tweede is het een klein nieuw projectje namelijk het magazine Dag Allemaal.
Ik werd enkele weken geleden gecontacteerd door een journaliste van Dag Allemaal om mijn verhaal te doen. Ik voelde mij vereerd dat ik dit mocht doen. Natuurlijk moest ik dan weer mijn verhaal vertellen. Ik kon het deze keer vertellen zonder een traan te laten. Ik merk dat ik meer en meer situaties en gevoelens ophaal die ik “vergeten” was. En dit is soms confronterend wat zich uit is nachtmerries. Hoe vaak ik ook mijn verhaal vertel ik ben nog steeds verbaasd door mensen hun reacties. Dit blijft uniek en deze reacties zijn goed voor mij om te beseffen dat ik al veel heb meegemaakt. Net zoals ZOVEEL jongeren.
Dit artikel is de grove waarheid van vroeger. Het is niet ingepakt met een mooie strik. Dit was voor mij wel verschieten achteraf om dingen zwart op wit op papier te zien. Ik voel mij dan ergens schuldig omdat ik mijn ouders beschuldig voor heel Vlaanderen zonder dat zij zich kunnen weren. Maar dit is Mijn verhaal en niet dat van hen. Ik besef dat ik vaak voor hun daden opkom. Ik praat niets goed maar ik probeer situaties te minimaliseren zodat mensen zoals jij en ik dit beter een plaats kunnen geven. Mijn grootste angst nu is dat mama of papa dit artikel lezen. Ik ben bang voor hun reactie en een eventuele confrontatie. Ik laat mij hier alleszins niet door tegenhouden maar er is een klein stemmentje in mijn achterhoofd dat toch fluistert “let hiervoor op”.
Wil je graag het hele artikel lezen? Dan moet je de Dag Allemaal van deze week gaan halen😁
Same day next week!