Patricia hallo mensen welkom bij mijn blog. ik ga het in dit blog hebben over een onwijs slechte dag die ik had. en hoe ik hiermee ben omgegaan.
een dip dag heb ik niet zomaar. het is altijd dat ik een korte periode veel tegenslagen heb wat dan opstapelt en dan is het even te veel. zie het maar als een intense storm die uit het niks komt en 3 dagen aanhoudt. dan loopt de regenton over. en ja wat doe je dan? op zo een moment zelf zit ik zo hoog in emoties dat ik daar vaak niet heel bewust bij na kan denken en dan maar eerst doe wat goed voelt. hierna maak ik een plan voor mezelf en tot nu toe werkt dit altijd wel.
het begint dus eigenlijk al en paar dagen van tevoren. ik krijg stress, irritatie, frustratie, etc. en heb tussendoor dan geen dag om even bij te komen want zodra ik een rust- moment denk te hebben, komt het volgende gezeur al. en wat doe je dan daarna? nou ik ga in een hoekje zitten en wil dan helemaal alleen zijn. ik wil dan ook helemaal niks doen die dag. de dag daarna ga ik leuke dingen doen en niks waarvan ik stress of andere negatieve gevoelens van krijg. dat is alleen makkelijker gezegd dan gedaan.
allereerst had ik een paar toetsen die heel slecht gingen. de hele klas had het slecht gedaan maar juist daardoor voel ik me dan eigenlijk machteloos. als alleen ik het was had ik gewoon beter moeten leren en dan komt het goed maar van beide toetsen snapte niemand iets. ja wat moet je dan doen? dit probleem is nu ondertussen wel opgelost. onze docenten zijn andere methodes gaan gebruiken en die hielpen heel goed. maar op het moment zelf is dat stress en onzekerheid.
ook had ik op dat moment ruzie met mijn vriend waar ik me erg depri en geïrriteerd door voelde en sliep ik al een paar nachten slecht. ik slaap nog steeds niet heel goed maar ben nog aan het onderzoeken bij de huisarts waar dit door komt. maar door het gebrek aan slaap en gedoe met mijn vriend kon ik eigenlijk ook al niet veel erbij hebben.
verder speelde er ook nog wat kleine irritaties. pakketje dat weer vertraagd was terwijl ik het eigenlijk al nodig had. konijn dat steeds bleef ontsnappen dus daar moest ik een oplossing voor vinden. wat gezeur met mijn vorige opleiding omdat ik nog steeds geen vrijstelling verklaring had ontvangen. en ga zo maar door. alle kleine dingen die die 2 dagen mis konden gaan gingen ook mis. dan stoot ik me ellenboog en teen ook nog eens etc. heel veel kleine dingen worden uiteindelijk ook bij elkaar een grote irritatie en frustratie.
en als klap op de vuurpijl kreeg ik me toch een vervelende les! op dit punt wilde ik die dag al niet eens meer naar school. ik was moe, geïrriteerd, gefrustreerd, gestrest en voelde me ook erg onzeker die dag. de hele dag spookte er gedachtes door mijn hoofd zoals: ‘daar zit je dan als 22 jarige op een 1e jaar mbo 4. tussen allemaal 16 jarige. wat doe ik daar. ik moet allang al op het hbo zitten. en nu haal ik zelfs nog dikke onvoldoendes. straks haal ik het niet een en wat ga ik dan doen met me leven? gaat ook al niet lekker met je vriend en slapen gaat ook al niet meer. ik heb het weer lekker voor elkaar maar niet heus. zo kom ik toch nooit ergens met mijn leven’. terug kijkend klinkt dit heel dramatisch maar op het moment zelf als het eenmaal te veel is maak ik het ook groter dan dat het is. dan is het gwn een hoge heuvel geworden en ik maak er dan ook nog is een berg van.
toen kreeg ik dus die vervelende les. in deze les worden veel termen en vaktaal gebruikt die ik dus niet ken. gelukkig kennen een hoop van mijn klasgenoten het ook niet en ben ik dus niet de enige maar op dat moment zag ik dat niet meer. het enige wat ik zag is dat er weer is iets was wat ik niet wist en niet kon. en dat maakte die gedachtes dus alleen maar erger. ‘zie je wel dit kan ik ook al niet. ik weet dit niet eens jezus wat ben ik dom. ik ga deze opleiding nooit halen. ja ik zou mijn vriend wat kunnen vragen die heeft de opleiding al gedaan maar ik weet niet eens of we wel samenblijven’. en bij die laatste gedachte kwam natuurlijk ook het verdriet van het gedoe tussen mijn vriend en mij weer boven.
toen werd het me te veel. ik moest ook huilen en dat is iets wat ik zelden doe. ik ben toen meteen naar de slb-er gelopen. dat staat voor studie loop baan begeleider. met hun kan je ook praten wanneer het privé niet zo goed gaat. ik heb hem alles van de afgelopen 3 dagen verteld en hoe rot ik me voelde. ik voelde me eigenlijk gewoon depressief. het rare is dus dat dat nooit opeens in 1 dag kwam. ik heb jaren een depressie gehad maar ik had toen veel meer op mijn bordje en dat ging in verloop der tijd van kwaad tot erger. dit was meer ik voel me wat minder en de 3e dag voel ik me al rot wanneer ik wakker word.
mijn slb-er zei dat ik anders beter naar huis kon gaan en even kon aankijken of ik de dag daarna wel naar school wilde. de dag daarna was vrijdag dus hij zei:” anders heb je gewoon 1 dag eerder weekend en dan neem je even rust. maak je geen zorgen over die toetsen. ik en de andere docent gaan een andere leermethode toepassen. je bent lang niet de enige en ook al haalde je drieën je klas haalde enen dus je snapt het al wat beter dan de rest. neem je tijd om wat slaap in te halen en ga er anders voor naar de huisarts want slaap tekort kan ook voor dit soort gevoelens zorgen. neem ook de tijd te denken over wat je nou wil en hoe je je voelt in je relatie met je vriend. en het allerbelangrijkste wees lief voor jezelf. je doet het beter dan je denkt en het is pas de 1e periode. het is niet gek dat je nu opeens heel veel nieuwe dingen tegenkomt en de tijd nodig hebt al die nieuwe informatie een plek te geven”.
ik heb de dag daarna ook vrij genomen, ben gaan wandelen, en gaan nadenken. ik voelde me eigenlijk zodra ik wakker werd al beter. we denken dat ik die dag door het slaap gebrek ook gewoon een dip had in mijn dopamine-spiegel. dat is het hormoon waardoor we ons gelukkig voelen. als je 1 dag daar wat minder van aanmaakt kan je je voor 1 dag depressief voelen. de volgende dag ging het eigenlijk al beter en heb ik vrijdag gewoon de laatste puntjes op de 1 gezet. ik ben gaan nadenken hoe en wat verder met de relatie en heb een goed gesprek daarover gehad met mijn vriend. we zijn beide aan wat dingen gaan werken en nu gaat het erg goed tussen ons.
school gaat ook wat beter. mijn 2e periode is net deze week begonnen en het enige waar ik nog onvoldoende sta is elektriciteit leer. voor dat vak moet je heeeel veel formules uit je hoofd leren en dat kost mij net even iets meer tijd. gelukkig heb ik verder kunnen werken met huiswerk van andere vakken waardoor ik nu ook meer tijd heb om te leren. ook gaan de andere vakken waar ik die onvoldoendes haalde nu goed dus kan ik nu de focus leggen op formules van elektriciteit leer onthouden haha. als je het eenmaal weet is het ook makkelijk dus ik heb er goed hoop op.
en ja het blijft vervelend dat ik met 22 jaar nog op het mbo zit maar daar kan ik nog net mee leven. het is niet dat ik heb gespijbeld maar hoe dat is gekomen bespreek ik in een volgend blog ergens in de toekomst. nu ben ik vooral blij dat de meeste problemen zijn opgelost en dat ik al iets beter slaap. het is nog niet helemaal goed maar ik heb met de huisarts al veel kunnen uitsluiten dus we moeten bijna weten wat het is en dan lossen we dat gewoon op.
dank je voor het lezen van mijn blog.