hallo lezers van mijn blog. deze keer ga ik het hebben over het gezeur dat ik laatste tijd meemaak met mijn huisarts.

ik vind het vooral erg lastig omdat ik me dan net weer dat ongehoorde jeugdzorg kind voel. wat ik voel en denk word gewoon ontkent. er word mij verteld dat ik fout zit. dat dit gewoon is hoe het is en dat ik me niet moet aanstellen. precies wat ik in de jeugdhulp ook had. en net als toen had ik nu uiteindelijk weer gelijk.

het begon met de week dat ik griep had. ik kreeg last van mijn nek. ik loop ook al jaren bij de fysio voor problemen met mijn nek en rug en weet ondertussen dus hoe ik mijn nek moet masseren. toen ik dit deed voelde ik een bult in mijn nek. niet op de huid zoals een muggenbult maar een bobbel net zoals een gezwollen klier. hier dacht ik niet veel van aangezien het logisch is dat ze zwellen terwijl je ziek bent. 4 weken verder zat die bult er nog steeds. dat was vreemd. of de klier is nog gezwollen en dat klopt niet, of het is wat anders. en dus volgde een afspraak bij de huisarts.

de arts voelde wat op de bult en zei toen ow dat voelt goed dus maak je geen zorgen. ik snapte niet wat ze bedoelde met dat het goed voelde dus ik vroeg hiernaar. ze zei dat het nauwelijks voelbaar was dus zou het niks zijn. waarop ik zei dat de bult er hiervoor niet zat en op de plek waar die zat voelt het alsof er iets niet lekker zit. alsof een spier gespannen is of een wervel niet helemaal goed staat. ik heb beide al vaker gehad dus ken het gevoel goed. de arts zei dat ik het waarschijnlijk heel me leven al had en ik het nu pas voelde. maar zowel ik als mij fysio die mijn nek regelmatig voelt zijn er niet van overtuigd dat we het na jaren pas voelen.

toen ik belde voor nog een afspraak wilde ze me eerst ook niet zien. het voelt gewoon goed en er is niks aan de hand. de assistente bood aan om over 2 weken terug te bellen. als ik dan nog steeds de bult had mocht ik komen. 2 weken gingen voorbij maar ik werd niet gebeld. toen ik terug belde werd er weer gezegd dat de arts zei geen zorgen maakte en dat er niks aan de hand was. ik maakte me ook geen zorgen aangezien het er nu 7 weken zat en ik niet ziek was maar ik irriteerde me ondertussen mateloos aan het gevoel in me nek. na veel zeuren mocht ik toch weer langs waarop ze me weer dezelfde dingen zei. toen ben ik een second opinion gaan eisen. dit wilde ze niet maar ik wist van vorige ervaringen met een huisarts dat ik hier recht op heb en aangezien dit de vorige keer enorm hielp wilde ik er nu ook 1. met tegenzin boekte ze een afspraak bij haar collega de volgende dag.

deze collega beviel mij flink wat meer. zij voelde ook aan de andere kant van mijn nek. er hoort een bepaalde symmetrie in te zitten dus dit was een hint dat het idd abnormaal was. hij concludeerde dat de klier wel gezwollen was en vermoed dat hij eerst is gaan zwellen door de griep. daarna omdat ik last bleef houden van mijn nek bleef ik masseren. dat kan die klier dus irriteren waardoor die gezwollen blijft. nu moet ik komende tijd dus van mijn nek afblijven en als het dan niet weggaat ben ik weer welkom bij de 2e arts. dan gaan we verder kijken zei hij. ik was zo blij dat hij niet zei dat het er altijd zou hebben gezeten en het gewoon tussen me oren zat. ik heb dit eerder met een huisarts meegemaakt en ben toen 8 maanden ziek geweest. dit heeft mij ook een schooljaar gekost. ik zal dit verhaal verder vertellen in mijn volgende blog.

ik was zo opgelucht na mijn bezoek aan de andere arts. het deed me erg denken aan de jeugdhulp. ik zat op een groep waar werd beweert dat ik zware autisme had. iedere dag weer werd er gezegd hoe het er in mijn hoofd aan toe zou gaan. maar wie weet mijn denkwijze nou beter dan ik? dan zat ik met een behandelaar die bleef volhouden: ‘nee nee. dit is hoe jij denkt. dan gebeurt dit en dan denk jou hoofd dit en dit. ‘wanneer ik dan zei dat ze fout zat en dat dat niet was hoe ik dacht werd ze boos en zei ze dat ik loog. gelukkig werd mijn huisarts niet boos maar ik vergeet nooit meer het geïrriteerde zinnetje: ‘nou dan maak ik wel een afspraak bij mijn collega. hopelijk kan hij je er dan wel van overtuigen dat er echt niks aan de hand is.’ ik wou dat ik der gezicht kon zien op het moment dat hij haar vertelde dat mijn klier wel degelijk gezwollen was.

dank voor het lezen van mijn blog.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *