Patricia ja school. dagen van half 9 tot half 5. ik snap niet hoe ik met de basisschool een hele dag les kon volgen en daarna nog de rest van de dag bij vrienden kon spelen. zodra ik thuis ben val ik meteen op de bank of in de stoel in slaap. na een jaar lang les achter de laptop te hebben gevolgd is fysiek naar school gaan een hele work out. ik wilde al de 1e week van school weer een blog typen maar wat heb ik mij vergist in hoeveel energie school koste. ik heb het er wel erg naar mijn zin dus dat scheelt. mijn school begon dinsdag 24 augustus al en nu pas kom ik thuis zonder meteen in slaap te vallen!
ook heb ik veel huiswerk. ik doe namelijk de opleiding mechatronica. dus ik heb eigenlijk 2 opleidingen en nog een beetje extra kennis. ik en mijn klasgenoten draaien dus ook de meeste uren op school omdat wij alle kennis van elektriciteitsleer, werktuigbouwkunde en nog een deel voor onze opleiding zelf moeten kennen. dat betekent dus ook heel veel huiswerk. en iedere x denk ik dan dat ik het ooit rustiger ga krijgen….. ja wanneer ik met pensioen ben denk ik en zelfs dan kan ik waarschijnlijk niet stilzitten.
ergens denk ik dan misschien komt dat wel omdat ik heel lang stil heb moeten zitten. alle jaren in de jeugdhulp mocht ik nooit veel doen. je zat op het terrein waar vrienden nooit mochten komen en waar je zelf nooit vanaf mocht. aan de andere kant kijk ik dan naar mijn familie want die mensen kunnen ook nooit stilzitten haha.
ergens hoop ik dat de vermoeidheid nog zal afnemen. er word tegen mij gezegd dat die kans groot is aangezien ik nog herstel van een burn-out en wanneer ik herstelt ben zou ik meer energie moeten hebben. laat ik het maar hopen want half 9 ben ik op school tot half 5 dan ben ik half 6 thuis ( als de bus niet vertraagd is) en dan thuis moet ik nog koken en eten en nog huiswerk maken. tussendoor ook een dagje boodschappen, een dag de was en een dagje schoonmaken. ik heb ook nog 2 lieve konijntjes dus het hok schoonmaken, en die 2 bijhouden kost ook wat tijd. dat vind ik gelukkig niet erg want dan aan het eind van de dag voor ik ga douche en slapen nog even met die 2 knuffelen en tot rust komen doet mij goed.
maar man wat ben ik moe en wat hoop ik dat dat nou is een keer voorbij is. ooit zal ik toch ook gaan werken wanneer ik mijn diploma heb en dan moet ik thuis ook voor het huis en de kinderen later zorgen. mijn opa en oma ( zijn mijn pleegouders) waren ook altijd zo moe. als kind vond ik dat altijd zo jammer. dus ik wil geen moeie moeder zijn. ik wil na werk nog kunnen wandelen en spelen met mijn kinderen. gelukkig heb ik nog heel wat jaren voordat het zo ver is. maar met 22 ga je al steeds meer denken aan die toekomst. stel ik zal mijn opleiding op mbo eerst afmaken en daarna de hbo doen dan ben ik pas 30 wanneer ik klaar ben. en dat vind ik al een beetje laat voor kinderen. het liefst wil ik ze met 27 a 28. maar dat is al over 5 a 6 jaar…… dus volgend jaar naar de hbo met een toelatingstest dan maar. ja dan ben ik over precies 5 jaar klaar. zwanger door de opleiding is natuurlijk ook een optie maar heeft financieel gezien niet mijn voorkeur.
best raar dat ik 5 jaar geleden niet eens volwassen was en nog een puber was van 17. en dat ik nu al moet nadenken dat ik over 5 jaar misschien al kinderen wil en dus niet de komende 10 jaar vast kan plannen. ik voel me nog heel jong maar ook al oud tegelijk. alsof ik nu nog moet gaan genieten omdat ik over 5 jaar al voor anderen moet gaan zorgen. moeder blijf je natuurlijk heel je leven. maar tegelijk kan ik 5 jaar geleden nog gaan en staan en doen wat ik wilde. ik had geen eigen woning en hoefde niet eens mijn zorgverzekering te betalen. en dan boem je bent 18 je hebt opeens heel veel rechten maar ook plichten en ik ging toen al op kamers wonen. en met 21 opeens een eigen appartement in een heel andere provincie dan mijn familie en mijn vrienden.
hier heb ik ondertussen ook al vrienden gemaakt en ben daar heel blij mee. maar mijn vrienden uit zuid holland spreek ik ook nog en mis ik wel hoor. dan denk ik ergens: misschien toch goed dat ik zo druk ben want anders zou ik ze alleen maar meer missen. en mij kennende zou ik dan ook veel ste veel gaan nadenken over de toekomst. ik moet meer leren leven in het nu en genieten van het nu. dat vind ik moeilijk want in jeugdzorg was de toekomst de enige hoop die je had dus leefde je daar naar toe. en moest je je altijd op de toekomst voor bereiden anders redde je het gewoon niet. nu ben ik toch wel een soort veilig en toch ook weer niet. als ik niet goed omga met me financiën raak ik bijvoorbeeld dakloos want het is ieder dubbeltje op zijn kant. ik moet de balans behouden tussen huur, rekeningen en boodschappen betalen. dit kon ik altijd heel goed en gaat ook heel goed. dus ik moet me er minder zorgen over maken en mezelf gewoon vertrouwen dat ik het kan. en toch sta ik alles 6 x na te rekenen.
ik hoop de komende tijd wat meer te kunnen genieten en meer in mijn kwaliteiten te gaan vertrouwen.
dankje voor het lezen van mijn blog. ik hoop dat je nog een hele fijne dag hebt waar je ook bent.