We zijn online

We zijn nu een weekje online en wat voor leuke reacties heb ik al gehad. Ik was wel zenuwachtig. Sommige mensen wisten van mijn verleden en ben al enkele weken deze blog aan het bijhouden maar er is wel een verschil als je blogs online staan. IEDEREEN kan dit lezen. Ik heb ongelooflijk lieve complimentjes gekregen en veel respect van andere. Ik merk ook dat andere meer stilstaan bij het feit dat niet iedereen het evengoed heeft thuis. Ookal zijn deze mensen niet onze doelgroep, iedere persoon die we kunnen helpen is een overwinning. Ik ben blij dat ik hiervan deel mag uitmaken!

Waar ik wel zenuwachtig voor ben, is dat mijn ouders deze blogs kunnen lezen. Ik ben eerlijk in het schrijven en ik probeer de waarheid aan jullie mee te geven. Ik wil niemand kwetsen, slecht maken of ophemelen maar ik begrijp dat het niet leuk is om dit te lezen. Ik hoop dat ze ook begrijpen wat mijn standpunt is en waarom ik hieraan meedoe.

Langst de ene kant zou het goed zijn mochten ze dit lezen zodat ze weten hoe ik mij voel/ voelde en wat mijn mening is. Of het veel verschil zal maken, ik denk het niet maar wie weet… Langst de andere kant heb ik geen zin in een ruzie, een verwijt of zelfs de confrontatie. We zien wel als het zover zou zijn. Op dit moment ben ik nog goed bloggen en heb ik nog enkele leuke thema’s om over te praten. Dus zeker blijven lezen is de boodschap.