Patricia halo lezers van mijn blog. zoals in vorig blog te lezen was heb ik al eerder problemen gehad met een huisarts. dit koste mij 1 jaar school en dat verhaal ga ik hier vertellen.
ik was net 18. ik woonde net op het trainingshuis van Cardea waar ik hulp kreeg. dit is een ander huis dat het huis in mijn oudere blog maar de situatie daar was bijna hetzelfde. met mij ging het in het begin wel goed. ik kon al goed koken en huishouden doen en was vooral blij dat ik nu de kans kreeg het zelf te doen. ik vond het vooral leuk zelf boodschappen te doen. alles wat er in de koelkast lag waren precies de dingen die ik lekker vond en waar ik op dat moment trek in had. ik zat in de 4 havo nadat ik mijn tl diploma had gehaald.
misschien een beetje laat in de 4 havo aangezien ik al 18 was maar ik had door de jeugdhulp al studie vertraging opgelopen. hier ga ik het nog over hebben in een toekomstig blog. het ging goed. ik haalde hoge cijfers en had het onwijs naar mijn zin. totdat ik ziek werd. een griepje dacht ik. geen probleem gewoon rust nemen en dan komt het weer goed. maar de griep ging niet weg. ook kreeg ik vaker last van uitslag. alleen kwamen ook daar meer symptomen bij. normaal wanneer ik last heb van mijn huisstofmijt allergie moet ik veel niezen, krijg ik hoofdpijn en soms ook uitslag. de uitslag jeukt, word een beetje warm en rood. maar nu ging het ook zwellen op de plek waar ik uitslag kreeg. dus wanneer het op mijn nek kwam zwol mijn keel op.
tijd voor de huisarts toch? want meer dan een maand griep en rare zwellende uitslag aanvallen waren nou niet normaal in mijn ogen. 8 maanden heeft het totaal geduurd voordat ze me eindelijk doorverwees. en ook alleen omdat mijn mentor kwaad was meegegaan om te eisen voor een doorverwijzing. ik wist toen die tijd helemaal niet dat je gewoon recht had op een second opinion. ik dacht dat je er 1 kon vragen en de arts gewoon nee mocht zeggen. ik wou dat ik het eerder wist. dan was ik eerder geholpen en had ik me schooljaar misschien nog gehaald. dan had ik me havo diploma tenminste nog. maar ja ik bleef ziek en docenten stuurden me dan gewoon weer naar huis. er bestaan van die robotjes met schermen waardoor je vanuit thuis mee kon doen met de les. deze moest vergoed worden door de verzekering. helaas moet je dan een diagnose hebben. dat had ik niet. dat was het hele probleem. dus omdat we niet weten wat het is kan ik niet geholpen worden en blijf ik ziek. kan ik ook niet meedoen met de les want de verzekering wil weten wat het is.
en zo was ik op een gegeven moment zo vaak naar huis gestuurd omdat ik met koorts zat te rillen in de klas, dat ik te weinig aanwezigheid score had om überhaupt het examen te mogen doen aan het eind van het jaar. toen zakt de moed me echt in de schoenen. met die huisarts schoot ik niks op. in het bloedonderzoek was wel te zien dat mijn waardes niet klopte. dus ja ik was wel echt ziek. maar waarom? de huisarts kon het niet vinden. dus stuurde ze me maar naar de diëtist van de kliniek.
niet dat dat hielp. zij dacht aan een prikkelbaar darm syndroom. dit verklaarde lang de helft van mijn symptomen niet eens. ook klopt haar dieet plan van geen kant. ik vond het zo absurd dat ik het zelfs nog heb bewaard.er stond bijvoorbeeld in dat ik chilipeper moest eten. dit is juist een heel slecht idee voor iemand met een prikkelbaar darm syndroom. iets wat mijn reserve mentor toevallig had. zij nam dat dieet plan voor de grap mee naar haar arts die volgens haar meteen zei dat het vol fouten stond en hij niet kon geloven dat dit kwam van iemand die werkzaam was in een kliniek. ik ben dus nooit meer naar de diëtist gegaan.
na nog meer gedoe zoals dit was mijn mentor het zat en wilde zij mee naar de huisarts. waarop ze eiste dat ik doorverwezen zou worden. de huisarts zei dat als zij het niet kon vinden dat niemand het zou vinden. waarop mijn mentor reageerde dat er een reden was dat ze een huisarts was een geen dokter in het ziekenhuis. en zo volgde mijn afspraak bij de allergoloog.
hij las het verslag wat de huisarts stuurde en toen hij mij sprak zei hij er wat verward over te zijn. ook hij was het niet eens met de diëtist en het prikkelbaar darm syndroom en was verbaast dat ik pas na 8 maanden werd doorverwezen. hij vroeg mij wat ik dacht dat het was. hierop antwoorde ik dat ik dacht aan een contact allergie. ik was dus naar mijn idee allergisch voor iets in mijn omgeving maar ik wist niet wat. hij knikte dat hij het met mij eens was en zei: ‘ik vind het alleen vreemd dat er in de verwijzing staat dat het is voor het vaststellen van een voedselallergie.’ mijn huisarts had dus blijkbaar het vermoeden dat het een voedselallergie was terwijl ik in die maanden al alle groepen aan voeding een keer had uitgesloten en nog steeds ziek bleef.
binnen 1 week wisten we wat het was. mijn huisstof mijt allergie die ik al sinds mijn 12e had, was hevig verergert. daarom was ik constant ziek want huisstofmijt zit overal. in stof op de vloer, in je kleding, banken bed, alles wat of stoffig is of van stof is gemaakt. ik kreeg immunotherapie. en was al snel beter. 8 maanden gedoe. al die lessen missen. om binnen 1 week een antwoord te hebben en binnen 2 weken al flink wat hersteld te zijn. ik kreeg het advies van de allergoloog om maar snel een andere huisarts te nemen. ik heb me de volgende dag nog op een andere plek ingeschreven. binnen dezelfde woonplaats is dit wel is lastig maar na het hele verhaal en alle bewijslast gemaild te hebben, mocht ik me meteen inschrijven.
wat ben ik blij dat ik die 1e huisarts nooit meer hoef te zien. en wat ben ik blij dat ik nu weet dat een second opinion gewoon je goed recht is. ieder mens maakt fouten. het is hoe we er mee omgaan. en liegen en ontkennen is in mijn boekje niet de juiste omgang. wat was ik blij met mijn mentor. zonder haar was ik misschien nooit verder gekomen. en had ik misschien nog steeds ziek geweest.
dank voor het lezen van mijn blog.