Sharon 
Vandaag is het 4 jaar geleden dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn bompa. En tot vandaag blijft het moeilijk dat hij er niet is. Toen ik op mijn 18 alleen ben gaan wonen was hij degene die mij onder zijn vleugels nam. Hij wilde de vaderrol zijn in mijn leven zijn omdat papa hierin faalde. Ik keek op naar hem en hij naar mij. Hij was gelukkig met de kleinste dingen in het leven. Zo gingen we hem om de 2 weken halen om naar de boma te gaan in het rusthuis en daar iets te drinken. Dan gingen we samen op pad naar een restaurantje, zelfs de lunchgarden was goed. Zolang we maar samen waren. Hij was geen grote eter maar genoot om andere te zien smullen. Zijn gewoonte was altijd om een campari puur te drink met 2 ijsblokjes. Ik vind het niet te drinken maar ieder jaar om 1 november zet ik mij daarover en drinken we op hem!
Er is nog zoveel dat ik hem wil vertellen, zoveel ervaringen dat ik met hem wil delen. Hij zal altijd een grote rol in mijn leven blijven hebben.❤
2 reacties
Jullie inspireren mij om ook iets speciaals te doen op de dagen dat ik wil herdenken (samen met anderen)!
Wij drinken een shotje op de begraafplaats met de favoriete drank van de overledene. En voor Bompa gaan we eten want dat vond hij super en drinken we daar iets. Dit is een heel emotioneel moment maar zo herdenken we degene die er niet meer kunnen zijn. Het is zeker een aanrader om een traditie te hebben! En zo heb je weer een excuus om je familie te zien😉