Yana Oké, mijn ervaring met covid-19 …
De eerste lockdown was een hele prestatie namelijk de dag van mijn bevalling, 16 maart 2020. De dag dat ik nooit vergeet. Aangekomen op spoed met helse weeën, daar stond ik dan, beiden armen rond mijn buik, puffend en hijgend van de pijn en gefrustreerd door de vragenlijst dat ik eerst moest beantwoorden voor ik de spoed binnen mocht en voor ik een rolstoel kreeg. Eindelijk op de bevallingskamer aangekomen, bellend met mijn moeder want zij is de enige persoon dat mij kon begrijpen hoe zeer dit deed, nog altijd puffend. Dan mocht ik een houding aannemen dat gemakkelijkste was voor mij (het enige dat ik dacht: NIETS IS GEMAKKELIJK, ER KOMT EEN KINDJE UIT MIJ BINNEKORT EN IK HEB PIJN). Elke 5 min. kwam er een verpleging langs dat het zelfde vroeg en ook het zelfde antwoord kreeg hoe gaat het met de pijn mevrouw , even volhouden en dan kan je u kindje omarmen’ ja inderdaad ik wil mijn kindje omarmen maar ik kan dit niet alleen ik kan dit niet, het doet te veel pijn, ik ben hier niet klaar voor ik wil mijn mama bij mij. Na uren volhouding en kracht heb ik mijn wonder op aarde gebracht…. zonder mijn belangrijkste persoon bij mij, dat mij op aarde heeft gebracht. Dit geeft mij nog steeds verdriet maar via videobellen heeft ze mij al die uren wel kunnen steunen en heb ik haar stem heletijd gehoord. Dan de dagen erna in het ziekenhuis was ik en mijn wonder alleen. Dit is positief en negatief want heb elke minuut kunnen genieten van hem en is onze band direct sterk kunnen geworden. De andere kant voelde ik me eenzaam, uitgeput, verdrietig want er mocht geen bezoek komen. Nu 8 maanden bijna verder heeft de familie ons nieuw lid nog altijd niet kunnen ontmoeten. Hopelijk gaat dit voor zijn 1 jaar veranderen en anders is zijn eerste verjaardagsfeestje samen met de babyborrel.
Ik wens iedereen een goede gezondheid toe en veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Een dikke virtuele knuffel van yana en myliano
4 reacties
Ja 16 maart. Zondag corona en jij bevallen….. wat een timing. Volgend jaar 16 maart hopelijk anders!!
Wat wil ik dat kleintje van jou zo graag bewonderen. Trots op jou meid je bent zo goed bezig
Net vandaag wordt je kleine wonder één jaar oud. Ik wens hem een heel gelukkige verjaardag!
Het lijkt me inderdaad echt helemaal niet gemakkelijk om alleen door zo’n bevalling te gaan.
En ondanks het je onmogelijk leek om het alleen te doen, heb je het toch maar gedaan! Misschien zijn er nog wel dingen in je leven die je echt onmogelijk lijken, maar die je uiteindelijk toch lukken.
Ik vind het ook mooi dat je zowel de voor- als nadelen kan zien in die situatie. Want het was waarschijnlijk echt heel zwaar. Maar toch ben je ook positief gebleven en dat siert je. Ik vind het heel sterk hoe je met de hele situatie bent omgegaan.
Hoe kijk je nu, een jaar later, terug op je bevalling en de periode nadien?
Groetjes,
Emma
Net vandaag wordt je kleine wonder één jaar oud. Ik wens hem een heel gelukkige verjaardag!
Het lijkt me inderdaad echt helemaal niet gemakkelijk om alleen door zo’n bevalling te gaan.
En ondanks het je onmogelijk leek om het alleen te doen, heb je het toch maar gedaan! Misschien zijn er nog wel dingen in je leven die je echt onmogelijk lijken, maar die je uiteindelijk toch lukken.
Ik vind het ook mooi dat je zowel de voor- als nadelen kan zien in die situatie. Want het was waarschijnlijk echt heel zwaar. Maar toch ben je ook positief gebleven en dat siert je. Ik vind het heel sterk hoe je met de hele situatie bent omgegaan.
Hoe kijk je nu, een jaar later, terug op je bevalling en de periode nadien?
Groetjes,
Emma